توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

سرزمین‌های فلسطینی‌نشین یا اراضی فلسطینی به مجموع سرزمین‌های کرانه باختری رود اردن (شامل بیت‌المقدس شرقی) و نوار غزه گفته می‌شود. این سرزمین‌ها در جنگ شش‌روزه ۱۹۶۷ به تصرف اسرائیل درآمدند و از سال ۱۹۹۳ با تاسیس حکومت خودگردان فلسطین ادارهٔ بخش‌هایی از آن‌ها به این نهاد واگذار شد. جنگ داخلی فلسطین در سال ۲۰۰۷ موجب شد که غزه تحت کنترل حماس درآید.

تا سال ۱۹۴۸ فلسطین تحت قیومیت بریتانیا قرار داشت. خروج بریتانیا از این سرزمین به جنگ عرب‌ها و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ منجر شد. در موافقت‌نامه‌های آتش‌بس موقت مابین اسرائیل و کشورهای عرب همسایه آن هیچگاه از فلسطین به عنوان یک سرزمین مجزا نامی برده نشد. در این موافقت‌نامه‌ها فلسطین بین اسرائیل، مصر، سوریه و اردن تقسیم شد.

اسرائیل علاوه بر مناطقی که سازمان ملل متحد تقسیم‌بندی کرده بود ۲۶ درصد از سرزمین‌های فلسطین تحت قیمومت در کرانه باختری رود اردن را نیز تصرف کرد. اردن نیز ۲۱ درصد از سرزمین‌های تحت قیمومت را تصرف و به خاک خود ضمیمه کرد. بیت‌المقدس به دو بخش تقسیم شد؛ اردن بخش‌های شرقی از جمله شهر باستانی را در اختیار گرفته، و اسرائیل بخش غربی را در اختیار گرفت.مصر نیز باریکه غزه را در اختیار گرفت.

نام رسمی این کشور اُردُن هاشمی (به عربی: اَلمَمْلَکَة اَلأُرْدُنِیَّة اَلهَاشِمِیَّة) است و نام بین‌المللی آن اردن است. پایتخت اردن شهر اَمّان است.

اردن یک کشور پادشاهی است که در کرانه خاوری رود اردن واقع شده‌است. جمعیت این کشور ۶.۵ میلیون نفر است و ۹۸ درصد مردم آن عرب هستند.

نوع حکومت آن پادشاهی مشروطه و پادشاه کنونی آن ملک عبدالله دوم است. واحد پول اردن دینار اردن می‌باشد.

مردمان نَبَطی از هزاره‌های یکم و دوم پیش از میلاد در این منطقه زندگی می‌کردند. کشور اردن در سال ۱۹۲۱ تأسیس شد و در سال ۱۹۲۲ به عنوان یک تحت‌الحمایه بریتانیا به رسمیت شناخته شد و در سال ۱۹۴۶ به استقلال رسید. نیمی از کشور اردن را صحرای عرب پوشانده ولی بخش غربی کشور در هلال حاصلخیز واقع شده و دارای زمین‌های قابل کشت و هم‌چنین جنگل است.