الموت ایران شهرتی جهانی دارد؛ شهرتی که بیش از هر چیز آن را مدیون قلعه تاریخی «حسن صباح» در روستاهای گازرخان است. بنا بر اسناد تاریخی حسن صباح، در اواخر قرن پنجم هجری قمری این قلعه را تصرف و آنجا را به مرکزی برای مبارزه با سلجوقیان تبدیل کرد. قرن‌ها از آن روزگار گذشته و این قلعه و ساکنان پیشینش، بیشتر از حد تصور با قصه و افسانه آمیخته. همین است که اگر به این قلعه سفر کنید، چاله‌هایی در آنجا می‌بینید که بسیاری به امید یافتن گنج‌های افسانه ای حسن صباح در آنجا کنده‌اند. در روستای گازرخان انتظار یک قلعه با برج و بارو را نداشته باشید. طبیعت در طول سال‌ها با آن سر ناسازگاری داشته؛ بیشتر بخش‌های آن یا تخریب‌شده‌اند و یا زیر خروارها خاک مدفون‌اند. البته با شروع کار پایگاه میراث فرهنگی الموت، غیر از کاوش‌های تازه، قلعه در حال بازسازی است.
این دیوار بر دشت وسیع گازرخان که در جنوب قلعه قرار دارد، مشرف است؛ به نحوی که دره الموت رود از آن دیده می‌شود. راه ورود به قلعه با گذشتن از کنار برج شرقی و پای ضلع جنوب شرقی، به طرف برج شمالی می‌رود. از آنجا که راه ورود آن در امتداد دیوار، میان دو برج شمالی و شرقی، واقع شده است استحکامات این قسمت، از سایر قسمت‌ها مفصل‌تر است و آثار برج‌های کوچک‌تری در فاصله دو برج مزبور دیده می‌شود. دیوارهای اطراف قلعه و برج‌ها، در همه‌جا، یک دیوار پشت‌بندی دارد که هشت متر ارتفاع دارد و به موازات دیوار اصلی بنا شده است و ضخامت آن به دو متر می‌رسد. از آنجا که در تمام طول سال، گروه زیادی در قلعه سکونت داشته و به آب بسیار نیاز داشته‌اند، سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آب‌انبارهایی کرده‌اند و به کمک آب‌روهایی که در دل سنگ کنده‌اند، از فاصله دور، آب را بر این آب‌انبارها سوار می‌نموده‌اند.
تاریخچه
حمدالله مستوفی درباره‌ی این قلعه گفته است که این بنا به دست «داعی الحق حسن بن زید الباقر» بنا شده است. حسن صباح در سال ۴۸۶ هجری قمری این قلعه را تصرف کرد و اکنون دژ به نام دژ حسن صباح نیز نامیده می‌شود. عمده شهرت دژ به علت فعالیت‌های نظامی-امنیتی حسن صباح در آن بوده است.
این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از سال ۹۳۰ هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال ۱۰۰۶ هجری قمری قلعه کالبدی سالم داشته است. متأسفانه حفاری‌هایی که در دوره قاجار برای یافتن گنج در قلعه الموت انجام‌شده، سبب ویرانی آن شده است. قلعه الموت به نام‌های دژ الموت، دژ حسن صباح، قلعه حسن صباح، قلعه حسن، نیز شناخته می‌شود.
چرا برویم
- بازدید از بقایای این قلعه‌ی باشکوه
- سفر به تاریخ با قدم زدن در این قلعه
- شنایی با تاریخ ایران و جنبش حسن صباح
- گشت‌وگذار در طبیعت بکر منطقه
- کوه‌پیمایی
کی برویم ؟
- فصل تابستان و مخصوصن شهریورماه بهترین زمان سفر به الموت و دیدن قلعه تاریخی‌اش است، نه فقط به خاطر هوا که به خاطر تلاقی داشتن با زمان برداشت گیلاس و میوه‌های دیگر این منطقه‌ی حاصلخیز و سرسبز. پیشنهاد می‌کنم دو روز برای این سفر وقت بگذارید، یک روز برای بازدید از قلعه و یک روز برای گشت‌وگذار در طبیعت منطقه.
کجاست ؟
نشانی: قزوین، روستای گازرخان
رستوران ها
- می‌توانید غذا یا مواد غذایی موردنیازتان را از قزوین تهیه کنید، یا از قبل در خانه آماده کنید و با خود بیاورید. در غیر این صورت نزدیک‌ترین رستوران‌ها را باید در رجایی دشت و معلم کلایه بیابید.
هتل ها
- در گازرخان، بعضی از روستاییان اتاق هایشان را به مسافران اجاره می‌دهند. اگر هم می‌خواهید در هتل بمانید، راهی نویذر شوید که نزدیک‌ترین هتل به قلعه الموت است. این هتل در روستای «گرمارود سینا» در ۲۰ کیلومتری قلعه است.
بعد کجا برویم؟
طبیعت رجایی دشت، دریاچه اوان، زرین‌آباد، آبشار ورچز.
- گردشگری ایران
- دانستنیها
- ۲۹۲۸
