توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

وقتی خجالتی ها در یک موقعیت اجتماعی قرار می گیرند از قضاوت های منفی می ترسند بنابراین از آن موقعیت دوری می کنند تا به آرامش برسند. البته این کار باعث می شود خجالت زده شوند و خودشان را سرزنش کنند. برای مقابله با این احساسات دچار عصبانیت می شوند و دیگران را مقصر می دانند چون تصور می کنند تمام این ها به خاطر بی ملاحظگی و عدم حمایت دیگران است. مهارت های اجتماعی یکی از دلایل پیشرفت ما انسان ها در طول زمان است و نداشتن این مهارت نیز منجر به رتار غیرنرمال اجتماعی ما می شود.

راه های افزایش سازگاری اجتماعی

برای پیشرفت برنامه ریزی کنید: خجالت بر عکس درون گرایی است. درون گرایی با آرام بودن و کم حرفی همراه است اما خجالت با تمایل به موشکافی های بیش از حد منفی همراه است. همیشه این ترس وجود دارد که دیگران قضاوت منفی درباره آن ها دارند. بنابراین به جای این که روی درست انجام دادن کاری تمرکز کنند روی اشتباه انجام ندادن آن تمرکز می کنند. اگر از مکالمات و گفتگو با دیگران هراس دارید از خودتان چند سوال بپرسید که موضوعات جالبی را به یادتان می آورد. اتفاقات اخیری که بتوانم درباره آن ها بگویم چه چیزهایی هستند؟ با افرادی که در آن مهمانی هستم چه نقطه اشتراکی دارم؟ البته در کنار آن باید استراتژی خروج هم برای خودتان مشخص کنید. برای غلبه بر خجالت باید با ترس های تان رو به رو شوید.

نسبت به دیگران کنجکاو باشید: نخستین اصل در کتاب آیین دوست یابی دیل کارنگی این است که نسبت به انسان های دیگر شوق و اشتیاق داشته باشیم. او این نکته را بر پایه نوشته های آلفرد آدلر روانشناس اتریشی بیان کرده است که می گوید: در یک رابطه  آن شخصی که هیچ اشتیاق و علاقه ای نسبت به دیگری ندارد بزرگ ترین مشکلات را خواهد داشت. تمرکز خجالتی ها در تمام شرایط اجتماعی روی خودشان است. سعی کنید ذره بین را از روی خودتان بردارید و نسبت به دیگران کمی کنجکاوی نشان دهید. چه جور آدم هایی هستند؟ چرا اینجا هستند؟ علایق و سرگرمی های شان چیست؟ این کار به شما کمک می کند که حرفی برای گفتگو داشته باشید. همه آدم ها داستانی برای گفتن دارند. سعی کنید آن را پیدا کنید و عقب بنشینید و گوش دهید. آدم ها دوست دارند درباره خودشان حرف بزنند. وقتی خودتان را مشتاق و علاقه مند نشان دهید دیگران هم برای تان جالب به نظر می رسند.

به خودتان نقش بدهید:خیلی از آدم های خجالتی آدم های موفقی هستند. مثل دکترها، وکیل، پروفسور و صاحبان مشاغل. این افراد در کارشان اعتماد به نفس بالایی دارند اما وقتی وارد جمعی می شوند که نقش کارشان را ندارند اعتماد به نفس شان را از دست می دهند. نقش داشتن به انسان هدف و دستورالعمل رفتاری می دهد. همه انسان ها دوست دارند که در جمع دوست داشتنی و پذیرفتنی باشند. استراتژی دیگری که برای تمرکز نکردن روی خودتان می توانید به کار ببرید این است که به خودتان نقشی بدهید و در آن نقش به دیگران احساسی بدهید که دلشان می خواهد داشته باشند. به عنوان مثال برای خودتان یک شغل در نظر بگیرید مثل: شغل من این است که به دیگران حس دوست داشتن بدهم.

مکالمات درونی تان را ملایم کنید: خجالتی ها اغلب درصد خود انتقادی بالایی دارند و مکالمات درونی شان بسیار خشن است. آن ها چیزهایی به خودشان می گویند که جرات گفتنش به دیگران را ندارند. وقتی خودتان از خودتان چنین انتقادهایی می کنید تصور می کنید دیگران هم چنین هستند. خودانتقادی ها آسیب های زیادی به شما می رساند و آرامشذهن و عزت نفس تان را می گیرد. بهترین راه برای مبارزه با خودانتقادی این است که ارتباط دوستانه عمیق تری با خودتان داشته باشید. باید صدای درونتان همانند بهترین دوست عمل کند. برای این کار باید چیزهای خوبی درباره خودتان بگویید و جواب انتقاد درون تان را بدهید. به عنوان مثال وقتی انتقاد درونی تان به شما گفت که کسی دوستتان ندارد یادتان بیاورید که دوست داشتنی بودن نزد دیگران بیشترین اهمیت دارد. وقتی مکالمات درونی تان مهربان و ملایم باشد دیگر ترس از جمع و موقعیت های اجتماعی نخواهید داشت زیرا دیگر خودتان را با این افکار جریمه نمی کنید.

خجالت چیزی نیست که بخواهد شما را شکست دهد. هر موقعیت اجتماعی که در آن قرار می گیرد یک مهارت اجتماعی کوچک به حساب می آید. بنابراین هر چه بهتر از عهده آن برآیید به نتایج بهتری می رسید.