توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

برای توصیف تماشای زندگی دریایی از طریق آکواریوم‌های مدرن، تنها می‌توان کلماتی مانند فراموش‌نشدنی، جادویی و لذت‌بخش را به کار برد. تصور کنید که چه طور یک آکواریوم نه چندان بزرگ ۵۰۰ لیتری در یک مرکز تجاری، مسافران زیادی را به خود جذب می‌کند. حال اگر این آکواریوم در ابعادی خیلی بزرگتر و در حد یک میلیون لیتر گنجایش داشته باشد و کوسه‌ها، لاک‌پشت‌ها، پنگوئن‌ها و گونه‌های مختلف جانوران دریایی در آن زندگی کنند، تا چه میزان می‌تواند دیدنی و جذاب باشد. با ما همراه باشید تا در این مقاله ۷ آکواریوم برتر دنیا را به شما معرفی کنیم:

۱.آکواریوم بزرگ لیسبون، پرتغال

این آکواریوم یا بهتر است بگوییم Oceanarium (یک آکواریم بسیار بزرگ از آب دریا که در آن از جانوران دریایی برای مطالعه و بازدید عمومی استفاده می‌شوند) که بزرگترین نمونه در اروپاست، در سال ۱۹۹۸ افتتاح شده است. آکواریوم لیسبون را یک مخزن مرکزی با اندازه‌های ۲۳x ۳۲ متر با حجمی حدود ۰۰۰ ۵ مترمکعب و ۴ مخزن کوچکتر در اطراف آن تشکیل می‌دهند، که با جانورانی از اقیانوس‌های آرام و اطلس به همراه ماهی‌های قطب شمال و جنوب پر شده است. در کل، آکواریوم دارای بیش از ۸ هزار جانور دریایی و ۵۰۰ گونه از گیاهان است.

گُرجِستان (به گرجی: საქართველო، ساکارتْوِلُ) (با نام رسمی بین‌المللی "Georgia") کشوری است در قفقاز که بین دریای خزر ودریای سیاه قرار گرفته است.

گرجستان یکی از کشورهایی است که در هر دو قارهٔ اروپا و آسیا قرار داشته و یکی از اهداف مقامات سیاسی تفلیس پایتخت گرجستان، عضویت در اتحادیه اروپا است.

مردم بومی گرجستان، مردم گرجی مسیحی ارتدوکس و پیرو کلیسای ارتدوکس گرجی هستند. گرجی‌ها به زبان گرجی سخن می‌گویند که زبان رسمی کشور گرجستان است و با الفبای گرجی نوشته می‌شود که یکی از چهارده الفبای موجود در جهان می‌باشد.

دیرینگی زندگی انسان در گرجستان به ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ (یک میلیون و هشتصد هزار) سال پیش می‌رسد که گروهی از انسان‌های نخستین موسوم به انسان گرجی در آن می زیسته‌اند.

گرجستان در زمان باستان با نام ایبریا شناخته می شده است و امروزه در اکثر زبان‌ها با اشکال گوناگون واژهٔ یونانی "گئورگیا" (Georgia به معنای "کشاورزی") شناخته می‌شود.

از زمان بنیان پادشاهی گرجستان باستان یا همان ایبریا توسط پارناواز یکم در سدهٔ چهارم پیش از میلاد تا زمان حمله مغول به گرجستان در سدهٔ ۱۳ میلادی، دورهٔ صلح و آرامش در تاریخ گرجستان است و از حمله مغول به بعد، گرجستان تاریخی پر فراز و نشیب را به ایستادگی در برابر حملات ایرانیان، عثمانی‌ها و روس‌ها گذرانده که واپسین مورد آن حملهٔ روسیه به گرجستان در سال ۲۰۰۸ میلادی است.

نقطهٔ اوج تاریخ ارتباط گرجستان و ایران، دوران صفویه بوده که مهم ترین رویدادهای آن عبارتند از:

• ۲۳ بار حملهٔ ارتش امپراتوری صفویان به گرجستان
• قتل‌عام بسیاری از گرجی‌ها
• اسارت و تبعید ۳۰۰۰۰۰ (سیصد هزار) تَن از بازماندگان گرجی‌های کشته شده به قزوین، گیلان، مازندران، گلستان، اصفهان وفارس
• برقراری متناوب حکومت صفویان بر شرق و حکومت عثمانی‌ها بر غرب گرجستان

پس از صفویان، نادر شاه افشار به گرجستان حمله کرده و ۳۰٬۰۰۰ (سی هزار) گرجی را به خراسان تبعید کرد. آغامحمدخان قاجار نیز پس از حمله به تفلیس، با قتل‌عام مردم آن شهر، یکی از خونبار ترین وقایع تاریخ گرجستان را رقم زد و ۱۵٬۰۰۰ گرجی را نیز به ایران کوچاند. در دورهٔ قاجاریه، طی عهدنامه گلستان، ایالت‌های شرقی گرجستان (که تحت حکومت ایران بود) از ایران جدا شده و در کنار ایالت‌های غربی گرجستان (که تحت حکومت ایران نبود)، به عنوان یک کشور کم رسمیت، تحت‌الحمایه روسیه شد. در سال ۱۸۰۱ میلادی، روسیه، گرجستان را به عنوان یکی از فرمانداری‌های خود اعلام نمود و رژیم تزاری در گرجستان برقرار شد.

گرجستان پس از انقلاب اکتبر روسیه در سال ۱۹۱۷ اعلام استقلال کرد، اما ارتش سرخ شوروی در سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۳۰۰ شمسی) به گرجستان حمله کرده و به مدت ۷۰ سال، گرجستان یکی از جمهوری‌های شوروی بود تا اینکه در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ شمسی)، به استقلال رسمی رسید.

گُرجِستان (به گرجی: საქართველო، ساکارتْوِلُ) (با نام رسمی بین‌المللی "Georgia") کشوری است در قفقاز که بین دریای خزر ودریای سیاه قرار گرفته است.

گرجستان یکی از کشورهایی است که در هر دو قارهٔ اروپا و آسیا قرار داشته و یکی از اهداف مقامات سیاسی تفلیس پایتخت گرجستان، عضویت در اتحادیه اروپا است.

مردم بومی گرجستان، مردم گرجی مسیحی ارتدوکس و پیرو کلیسای ارتدوکس گرجی هستند. گرجی‌ها به زبان گرجی سخن می‌گویند که زبان رسمی کشور گرجستان است و با الفبای گرجی نوشته می‌شود که یکی از چهارده الفبای موجود در جهان می‌باشد.

دیرینگی زندگی انسان در گرجستان به ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ (یک میلیون و هشتصد هزار) سال پیش می‌رسد که گروهی از انسان‌های نخستین موسوم به انسان گرجی در آن می زیسته‌اند.

گرجستان در زمان باستان با نام ایبریا شناخته می شده است و امروزه در اکثر زبان‌ها با اشکال گوناگون واژهٔ یونانی "گئورگیا" (Georgia به معنای "کشاورزی") شناخته می‌شود.

از زمان بنیان پادشاهی گرجستان باستان یا همان ایبریا توسط پارناواز یکم در سدهٔ چهارم پیش از میلاد تا زمان حمله مغول به گرجستان در سدهٔ ۱۳ میلادی، دورهٔ صلح و آرامش در تاریخ گرجستان است و از حمله مغول به بعد، گرجستان تاریخی پر فراز و نشیب را به ایستادگی در برابر حملات ایرانیان، عثمانی‌ها و روس‌ها گذرانده که واپسین مورد آن حملهٔ روسیه به گرجستان در سال ۲۰۰۸ میلادی است.

نقطهٔ اوج تاریخ ارتباط گرجستان و ایران، دوران صفویه بوده که مهم ترین رویدادهای آن عبارتند از:

• ۲۳ بار حملهٔ ارتش امپراتوری صفویان به گرجستان
• قتل‌عام بسیاری از گرجی‌ها
• اسارت و تبعید ۳۰۰۰۰۰ (سیصد هزار) تَن از بازماندگان گرجی‌های کشته شده به قزوین، گیلان، مازندران، گلستان، اصفهان وفارس
• برقراری متناوب حکومت صفویان بر شرق و حکومت عثمانی‌ها بر غرب گرجستان

پس از صفویان، نادر شاه افشار به گرجستان حمله کرده و ۳۰٬۰۰۰ (سی هزار) گرجی را به خراسان تبعید کرد. آغامحمدخان قاجار نیز پس از حمله به تفلیس، با قتل‌عام مردم آن شهر، یکی از خونبار ترین وقایع تاریخ گرجستان را رقم زد و ۱۵٬۰۰۰ گرجی را نیز به ایران کوچاند. در دورهٔ قاجاریه، طی عهدنامه گلستان، ایالت‌های شرقی گرجستان (که تحت حکومت ایران بود) از ایران جدا شده و در کنار ایالت‌های غربی گرجستان (که تحت حکومت ایران نبود)، به عنوان یک کشور کم رسمیت، تحت‌الحمایه روسیه شد. در سال ۱۸۰۱ میلادی، روسیه، گرجستان را به عنوان یکی از فرمانداری‌های خود اعلام نمود و رژیم تزاری در گرجستان برقرار شد.

گرجستان پس از انقلاب اکتبر روسیه در سال ۱۹۱۷ اعلام استقلال کرد، اما ارتش سرخ شوروی در سال ۱۹۲۱ میلادی (۱۳۰۰ شمسی) به گرجستان حمله کرده و به مدت ۷۰ سال، گرجستان یکی از جمهوری‌های شوروی بود تا اینکه در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ شمسی)، به استقلال رسمی رسید.