کرملین کازان: این بخش از شهر کازان به منطقه دولتی و سازمانهای مدیریتی شهر مشهور است که بسیاری از ساختمانهای آن در قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی ساخته شده است. شما در این منطقه می‌توانید تجمعی از سایر موزه ها و آثار تاریخی و جاذبه های توریستیشهر را یک‌جا ببینید.
مسجد کول شریف: این مسجد در سال ۲۰۰۵ به اتمام رسیده است و به نام امامی که در دفاع از شهر در برابر نیروهای وحشی ایوان در سال ۱۵۵۲ به قتل رسیده بود نامیده شده است. داستان ظهور و مسیر اسلام مخصوصاً در ولگا را در موزه این مسجد خواهید دانست و نسخ خطی، وسایل و لباسهای زنانه آن دوران را نیز مشاهده خواهید کرد. هزینه ورودی آن نفری ۲۰۰ روبل می‌باشد.
موزه چاک-چاک: موزه ای تعاملی مختص غذا و نوشیدنی سنتی تاتاری به ویژه چاک-چاک است. این نوشیدنی از دوغ پخته شده در عسل تولید شده و در روزهای تعطیل و فستیوالهای منطقه سرو می‌شود. حداقل بهتر است برای دیدن انواع غذاها و نوشیدنیهای محلی ارائه شده در این موزه ۲ الی ۳ ساعت وقت خالی کنید. هزینه ورودی هر نفر ۳۰۰ روبل می‌باشد.
کلیسای پیتر و پاول: جذابترین کلیسای ارتدکس شهر کازان است که برای بازدید پترکبیر در سالهای ۱۷۲۲ تا ۱۷۲۶ ساخته شده است.
موزه هرمیتاژ کازان: بسیاری از آثار این موزه از هرمیتاژ سن پترزبورگ می‌باشد و هزینه ورودی آن نفری ۲۰۰ روبل است.
موزه ملی تاریخ طبیعی و جمهوری تاتارستان: داستان زندگی زمین، جغرافیا، مواد معدنی و توسعه اشکال زندگی در زمین از دایناسورها تا پستانداران را در موزه ملی تاریخ طبیعی خواهید دانست. هزینه ورودی به ازای هر نفر ۲۰۰ روبل می‌باشد. در موزه جمهوری تاتارستان نیز با مجموعه باستان شناسی، جواهرات، سلاح ها و شخصیتهای ادبی و ملی و مردم شناسی تاتارها آشنا خواهید شد. هزینه ورودی این موزه ۱۵۰ روبل برای هر نفر می‌باشد.
کلیسای مقدس: این کلیسا روی ستونهای یک مسجد هشت ضلعی توسط پوستنیک یاکوفلو که مسئول ساخت و طراحی کلیسای سنت باسیل در مسکو نیز بوده، ساخته شده است. این کلیسا بارها دچار تخریب و بازسازی شده است که آخرین بار آن نیز در سال ۲۰۰۵ بوده است و داستان تمامی اتفاقات بطور مشروح در موزه آن می‌باشد. هزینه ورودی آن به ازای هر نفر ۱۰۰ روبل خواهد بود.
شهر قدیمی تاتار: ساختمانهای تاریخی که قدمت آن‌ها عمدتا به قرن ۱۷ و ۱۸ بازمی گردد و بسیاری از آن‌ها دیگر جلال و جبروت آن روزها را ندارند اما مهمترین آن‌ها ساختمان مسجد مرضیه در خیابان کایوما نصیری که در سال ۱۷۶۷ است که اولین مسجد سنگی بوده که در آن زمان اجازه ساخت و ساز گرفته است.
