توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

برای بسیاری از مردم استون هنج سمبل قدیمی ترین سازه ساخت بشر و تمدن می‌باشد. اما جالب است بدانید که تعداد بسیاری از سازه های اسرارآمیز قدیمی تر از آن نیز حتی در مکانهایی که انتظارش را ندارید وجود دارند که همگی هزاران سال قبل از میلاد مسیح ساخته شده اند.

اگر با مفهموم توریسم سلامت آشنا نیستید با مطالعه مقاله گردشگری پزشکی به خوبی میتوانید با این بخش از صنعت گردشگری آشنا کند.

دبیر شورای راهبری گردشگری سلامت اعلام کرد: «گردشگرانی از عراق، جمهوری آذربایجان، ارمنستان و حوزه خلیج‌فارس بیشترین مراجعان درمانی به ایران در یک‌سال گذشته بوده‌اند. » به گزارش «ایسنا»، محمدعلی فیاضی با اشاره به فعالیت قانونی ۳۵ موسسه گردشگری سلامت در ایران گفت: «سال گذشته ۱۰۵ هزار تبعه‌ خارجی از طریق این موسسه‌ها در سامانه وزارت بهداشت، ثبت اطلاعات شده‌اند. از میان این موسسه‌ها، ۱۴ واحد مجوز بند ب (اجرای تور گردشگری) ندارند و ۲۱ موسسه دارای این مجوز رسمی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هستند.

بهداشت و درمان جهانی، آبگرم و سلامتی، دندانپزشکی و جراحی زیبایی در این کشور دیده می شود به همین دلیل است که بسیاری از گردشگران پزشکی به سمت ترکیه حرکت می کنند. برآورد می شود که ۳۲۲ درصد از بیماران ترکیه گردشگران پزشکی هستند که از استرالیا، یونان، ایران، عراق، هلند، روسیه، سوریه، انگلستان و ایالات متحده آمریکا از این کشور  بازدید می کنند. تقاضا برای روش های زیبایی طی سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است. به عنوان مثال، تقاضا برای لیفت باسن ۱۴۵ درصد و پیوند مو۱۰۷ درصد افزایش یافته است.

عراق با نام رسمی جمهوری عراق (به عربی: الجمهوریة العراقیة) (به کردی: کۆماری عێراق) کشوری در خاورمیانه و جنوب غربیآسیا است. پایتخت عراق شهر بغداد است. این کشور از جنوب با عربستان سعودی و کویت، از غرب با اردن و سوریه، از شرق با ایرانو از شمال با ترکیه همسایه‌است. عراق در منطقه جنوب خود، مرز آبی کوچکی با خلیج فارس دارد و دو رود مشهور دجله و فرات که منشأ تمدن‌های باستانی میان‌رودان (بین‌النهرین) در طول تاریخ کهن این کشورند از شمال کشور به جنوب آن روان هستند و با پیوستن به رود کارون، اروندرود را تشکیل می‌دهند و به خلیج فارس می‌ریزند.

گستره عراق ۴۳۸،۳۱۷ کیلومتر مربع (۵۸ام، حدود یک چهارم ایران) است. بیشتر سرزمین عراق پست و هموار و گرمسیری است. غرب عراق کویر است و شرق آن جلگه‌های حاصلخیز. ولی بخشی از کردستان عراق (شمال خاور) کوهستانی و سردسیر می‌باشد. همچنین عراق یکی از بزرگترین کشورهای دارای منابع نفت می‌باشد. این کشور دارای ۱۴۳ میلیارد بشکه ذخایر تایید شدهٔ نفتی می‌باشد.

جمعیت عراق حدود ۳۱ میلیون نفر (آمار ۲۰۰۹) است. عرب‌ها ۷۵٪-۸۰٪، کردها ۱۵٪–۲۰٪، ترکمنانان، آشوریان و غیره حدود ۵٪ از جمعیت عراق را تشکیل می‌دهند. همچنین حدود ۶۰٪-۶۵٪ درصد مردم عراق شیعه، ۳۲٪-۳۷٪ درصد سنی و ۳ درصد مسیحیو پیروان سایر ادیان هستند. عراق محل زندگی و مرگ ۶ امام شیعه است و شهرهای نجف، کربلا، کاظمین و سامرا زیارتگاه شیعیان جهان است.

عراق دارای تمدن و فرهنگ دیرینه و پرباری است. سومریان، اکدی‌ها و آشوری‌ها نخستین تمدن‌های باستانی عراق را چند هزار سالپیش از میلاد بنیاد نهادند. پس از آن این منطقه بخشی از قلمرو هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان، ساسانیان، و امپراتوری روم بود. پس از اسلام عراق مرکز حکومت درازمدت خلفای عباسی شد تا اینکه این حکومت با حمله مغولان سقوط کرد. از میانه سده دهم تا پایان سده سیزدهم هجری خورشیدی، عراق بارها میان ایران و عثمانی دست به دست شد. عراق در سال ۱۲۹۸ (۱۹۱۹) به سرپرستی بریتانیا درآمد و در سال ۱۳۱۱ (۱۹۳۲) استقلال یافت.

پس از سرنگونی امویان و ظهور عباسیان پایتخت خلافت اسلامی از شام به عراق (شهر بغداد) منتقل شد.

نام رسمی این کشور اُردُن هاشمی (به عربی: اَلمَمْلَکَة اَلأُرْدُنِیَّة اَلهَاشِمِیَّة) است و نام بین‌المللی آن اردن است. پایتخت اردن شهر اَمّان است.

اردن یک کشور پادشاهی است که در کرانه خاوری رود اردن واقع شده‌است. جمعیت این کشور ۶.۵ میلیون نفر است و ۹۸ درصد مردم آن عرب هستند.

نوع حکومت آن پادشاهی مشروطه و پادشاه کنونی آن ملک عبدالله دوم است. واحد پول اردن دینار اردن می‌باشد.

مردمان نَبَطی از هزاره‌های یکم و دوم پیش از میلاد در این منطقه زندگی می‌کردند. کشور اردن در سال ۱۹۲۱ تأسیس شد و در سال ۱۹۲۲ به عنوان یک تحت‌الحمایه بریتانیا به رسمیت شناخته شد و در سال ۱۹۴۶ به استقلال رسید. نیمی از کشور اردن را صحرای عرب پوشانده ولی بخش غربی کشور در هلال حاصلخیز واقع شده و دارای زمین‌های قابل کشت و هم‌چنین جنگل است.

آذَرْبایْجانْ (به پارسی میانه: آتورپاتَاکان)، (به پارسی باستان: آذَرباذَگان/آذَربایََگان) (به ارمنی: اَتْرَپَتَکَن)(به سریانی: اَذُربایْغان) نام منطقه‌ای جغرافیایی در انتهای شمال‌غربی ایران است که آن را «آذر»، «آذرباد»، «آذربادگان»، «آذرباذگان»، «آذربایگان»، «آذربیجان» و «اَذْرَبیجان» نیز نامند. این سرزمین از شمال به رود ارس، جمهوری آذربایجان و ارمنستان، از جنوب به استان‌های کردستان و زنجان، از شرق به استان گیلانو دریای خزر و از غرب به ترکیه و عراق محدود شده (شامل ۳ استان آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و اردبیل) و حدود ۱۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (دقیقاً: ۱۰۰٬۸۶۱ کیلومتر مربع) مساحت دارد. شهرهای تبریز، ارومیه، اردبیل، خوی، مراغه و مهاباد، شهرهای اصلی آذربایجان محسوب می‌شوند و جمعیت آن در سال ۱۳۹۰ خورشیدی بالغ بر ۸٬۰۵۳٬۶۸۴ نفر بوده‌است. در گذشته این نام به سرزمینی گفته می‌شده که از شمال به اران، از جنوب‌غرب به آشور و از غرب به ارمنستان و ترکیه محدود می‌شده و پایتخت آن شهر «گنجک» در تخت سلیمان در نزدیکی تکاب بوده که اعراب آن را «کزنا» و یونانیان «گازا» می‌نامیده‌اند.