بریتانیا یا پادشاهی متحد بریتانیا با نام رسمی پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی (به انگلیسی: United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland و به اختصار: UK) کشوری است واقع در اروپای غربی و به پایتختی شهر لندن. این کشور از چهار بخش تشکیل شدهاست: سه بخش آن کشورهای باستانی انگلستان و اسکاتلند و ولز هستند که رویهم بریتانیای کبیر را تشکیل میدهند. بخش چهارم ایرلند شمالی است که در جزیره ایرلند قرار دارد. پادشاهی متحد توسط اقیانوس اطلس از غرب و شمال، دریای شمال در شرق، کانال مانش در جنوب و دریای ایرلند در غرب احاطه شده است.
بریتانیا توسط حکومت سلطنت مشروطه مبتنی بر نظام پارلمانی به مرکزیت شهر لندن اداره میشود. این سرزمین از چهار کشور:انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی تشکیل شده. سه کشور اخیر دارای دولتهای محلی هستند که با حدود اختیارات مختلف در چهار پایتخت به نامهای ادینبرو، کاردیف و بلفاست اداره میشوند. هر چند جزایر گرنزی، جرزی و من تحت حمایت پادشاهی متحد هستند ولی جزو آن به شمار نمیروند. پادشاهی متحد دارای چهارده سرزمین آن سوی دریا است. این سرزمینها بقایای امپراتوری بریتانیا هستند. این امپراتوری که بزرگترین امپراتوری تاریخ به شمار میرود در اوج خود در سدههای ۱۹ و ۲۰ تقریباً یک چهارم زمینهای کره زمین را شامل میشد. تأثیر فرهنگ بریتانیایی را میتوان در زبان، فرهنگ و نظامهای حقوقی مستعمرات سابق این امپراتوری مشاهده کرد.
پادشاهی متحد کشوری توسعهیافته است و دارای ششمین اقتصاد بزرگ دنیا بر اساس تولید ناخالص داخلی و هشتمین اقتصاد دنیا بر پایهٔ برابری قدرت خرید است. این پادشاهی نخستین کشور صنعتی دنیا است و در طول سده ۱۹ و اوایل سده ۲۰ قدرتی پیشرو در سطح بینالملل به شمار میرفت. این کشور هنوز هم در عرصههای اقتصادی، فرهنگی، نظامی، علمی و سیاسی دارای قدرت گسترده بینالمللی است و جزو معدود اعضای ثابت دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل متحد از زمان پیدایش آن در سال ۱۹۴۶ است. این کشور یکی از قدرتهای شناختهشدهی دارای جنگافزار اتمی در جهان است و از لحاظ هزینههای نظامی رتبهٔ چهارم جهان را دارد.
بریتانیا عضو اتحادیه اروپا و پیش از آن عضو جامعه اقتصادی اروپا از زمان پیدایش آن در سال ۱۹۷۳ بوده است. همچنین بریتانیا، عضواتحادیه کشورهای همسود، شورای اروپا، جی۷، گروه هشت، گروه ۲۰، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه و سازمان تجارت جهانینیز میباشد.
در بسیاری از منابع ایرانی، کل کشور بریتانیا سهواً انگلستان یا به طور خلاصه انگلیس خوانده شدهاست. در منابع رسمی باید از عبارتهای «پادشاهی متحد»، «پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی»، «بریتانیای کبیر» یا «بریتانیا» استفاده کرد. در این متن و متون رسمی دیگر، عبارت انگلیس یا انگلستان فقط به انگلیس در نیمه جنوبی بریتانیا اشاره خواهد داشت.