۱. پارک ملی بیکین به خاطر اندازه و ویژگی‌های جنگل، مبنی بر بارانی بودن، به عنوان مرکز میراث طبیعی گیاهان و جانوران، مهم‌ترین موقعیت را دارد.
۲. پارک ملی بیکین در منطقه pozharsky، سرزمین بریموزسکی در خاور دورروسیه قرار دارد.
۳. دره رودخانه بیکین هم (که در این منطقه قرار دارد) جزو میراث جهانییونسکو است.
۴. حوضه آبریز رود بیکین از میان کوه‌های دورافتاده این منطقه عبور می‌کند؛ کوه‌هایی که پوشیده از مخروطیان و درختان برگ‌ریز هستند.
۵. پارک ملی بیکین با مساحت ۱.۱۶۰.۰۰۰ هکتار، پناهگاه بیشمار گونه‌های آسیب‌پذیر است.
۶. بررسی‌های اخیر مدیر پارک اعلام نشان داده‌اند که ۵۱ گونه پستانداران (شامل موش، گراز وحشی، شوکا، گوزن نر، ببر، خرس‌های قهوه‌ای و هیمالیایی، موش آبی و غیره) و ۱۹۴ گونه پرنده در این منطقه زندگی می‌کنند.
۷. این منطقه دارای اقلیم قاره‌ای مرطوب، تابستان‌های بسیار گرم و مرطوب، و زمستان‌های سرد است.
۸. زیرساخت‌های پارک علاوه بر حفاظت از طبیعت و اکوتوریسم، در راستای حفاظت از سبک زندگی مردمان بومی در حال گسترش است.
۹. طبق آمار حدود ۶۰۰ بومی در این منطقه زندگی می‌کنند. آن‌ها از راه ماهیگیری، شکار و جمع‌آوری دانه کاج زندگی خود را می‌چرخانند.
۱۰. دولت ضمن آماده کردن محیط برای استفاده‌های دیگر مانند مطالعات علمی، اکوتوریسم و غیره، ۶۸ درصد زمین‌ها را برای استفاده مردمان بومی آزاد گذاشته است.
۱۱. در سال ۲۰۱۸ پس از گسترش منطقه و افزایش پارک ملی، نام آن به طور کلی به «دره رودخانه بیکین» تغییر یافت.
