۱ - به او احترام نگذار!
حتی اگر قابل احترام هم باشد تحت هیچ شرایطی این کار را نکن و احترامی را که هم لازم دارد و هم می خواهد نشان نده. اهمیتی برایش قائل نشو. به او گوش نده. توجهی به چیزهایی که برایش مهم است نکن. کاری بکن که او متوجه شود تا مادامیکه در زندگی ات است وضع بهتر نخواهد شد.
۲ - مدام شکایت کن!
راستش را بخواهی ( البته با افشای این حقیقت مردهای زیادی از دستم عصبانی خواهند شد) ما مردها همه توجه مان به این است که شما چه احساسی در باره شخصیت ما دارید. ما خودمان رو آنطوری می بینیم که زنان درون زندگی ما از ما تصور دارند. مطمئن باش مرد زندگی ات پی ببرد که به هر کاری دست می زند خراب خواهد شد. به همه دوستانت بگو که چه آدم درب و داغان و بازنده ایی است و اصلاً و ابداً کاری نکن که فکر کند داری تمجیدش می کنی.
۳ - او مقصر است!
اگر قبلاً طلاق گرفتی تقصیر اوست. اگر دوست پسر قبلی ات با تو بدرفتاری می کرد تقصیر اوست. اگر بچه هایت رفتار عوضی دارند تقصیر اوست. مطمئن باش که همه عصبانیت های تو، مستاصل شدن های تو، ترس هایت و نگرانی های تو در زندگی، تقصیر اوست. خلاصه هر نوع احساس منفی یا تجربه بد به سراغت آمد سر او خراب کن.
۴ - او را جدی نگیر!
تو تنها فردی هستی که حق داری احساساتی شوی. غمگین شوی. مشکل و دردسر داشته باشی. اگر او هر کدام از این عواطف را بروز داد مفهومش این است که مرد ضعیفی است و تو اصلا وقت این اداها را نداری. او باید کتوجه شود که بودنش در کنار تو فقط برای دلگرمی دادن به تو و مداوای احساسات جریحه دار شده توست نه برعکس.
۵ - یاد نگیر که احساسِ صمیمیت چیست!
فراموش کن که روانشناس معروف Malini Shah گفته: « احساس صمیمیت یعنی احساس نزدیکی که توام است با وابستگی به دیگری. احساسی که از درون تجربه و آشنایی ایجاد می گردد». چون این یعنی وقت گذاشتن برای مردی که می توانی اعتماد کنی و در کنار او بی غل و غش باشی. بدتر از همه یعنی اینکه نه تنها بپذیری او را همانطوری که هست بلکه وجودش را به همان شکلی که هست فرخنده بدانی.
- ثروت و زندگی
- ۱۵۸۶