امیر خلبان حسین لشکری ، سال ۱۳۳۱ در یکی از شهرهای استان قزوین به دنیا آمد. سال ۱۳۵۱ وارد نیروی هوایی و سال ۱۳۵۶ با درجه ستوان دومی از دانشگاه خلبانی فارغ التحصیل شد. با آغاز جنگ تحمیلی به جمع مدافعان کشور پیوست و پس از انجام ۱۲ مأموریت هواپیمای وی مورد اصابت موشک دشمن قرار گرفت و مجبور به ترک هواپیما شد که سرانجام در خاک دشمن به اسارت نیروهای بعث عراق درآمد. سه ماه اول دوران اسارت در سلول انفرادی بود و پس از آن در مدت هشت سال با حدود ۶۰ نفر دیگر از همرزمان در یک سالن عمومی و دور از چشم صلیب سرخ جهانی نگهداری شد. پس از پذیرش قطعنامه وی را از سایر دوستان جدا کردند و پس از جابه جایی های مختلف پس از ۱۶ سال اسارت به نیروهای صلیب سرخ معرفی شد و در هفدهم فروردین ۷۷ بعد از تحمل ۱۸ سال اسارت به میهن بازگشت. وی سرانجام پس از ده سال زندگی در کنار خانواده بر اثر عارضه های ناشی از شکنجه و اسارت در بیمارستان لاله به مقام رفیع شهادت نایل آمد.
شهید لشکری ازجمله کسانی بود که بعثی ها در زمان اسارت می خواستند قدرت تحمل این خلبان ایرانی را با شکنجه و آزار و اذیت او محک بزنند و در نظر داشتند به هر نحو ممکن لشکری را به حرف بیاورند، لذا وی را تحت انواع و اقسام شکنجه قرار دادند، اما این آزاده سرافراز با توکل به خداوند و تمسک به ائمه معصومین همه سختی ها را تحمل کرد و الگویی شد برای سایر آزادگان میهن اسلامی.
شهید امیر سرتیپ خلبان حسین لشکری، آزاده رادمردی بود که پس از آزادی و در مراسم تجلیل از وی، رهبر معظم انقلاب و فرماندهی کل قوا فرمودند: «لحظه لحظه رنج ها و صبرهای شما پیش خدای متعال ثبت و محفوظ است و پروردگار مهربان این اعمال و حسنات را در روز قیامت که انسان از همیشه نیازمندتر است، به شما باز خواهد گردانید.»
- شخصیت شناسی
- ۱۵۱۹
