توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی

جمهوری آفریقای مرکزی از کشورهای فقیر جهان است. قوم کوتاه‌جثه آکا در این کشور ساکنند.

تاریخ

جمهوری آفریقای مرکزی ابتدا بخاطر مجاورت با رود اوبانگی به کشور اوبانگی معروف بوده است که احتمالا به دلیل وضعیت انسانی و سیاسی , اوبانگی-شاری (Ubangishari) نیز نامیده می شده است. در قرن نوزدهم با تسلط استعمار فرانسه, این کشور با سیزده کشور دیگر آفریقایی مجموعا به "آفریقای سیاه فرانسه" موسوم گشت. از سال 1891م تا 1910م به آفریقای مرکزی نام "کنگوی فرانسه" دادند. در جریان میارزات استقلال طلبانه مردم این کشور برای نخستین بار نام "آفریقای مرکزی" برای آن رایج شد چون در مرکز قاره آفریقا واقع شده است. در سال 1960م این کشور استقلال خود را بدست آورد و به جمهوری آفریقای مرکزی (Central African Republic) موسوم گشت که نام رسمی و بین المللی آن نیز می باشد.

این کشور شاهد بیشترین بهره‌کشی‌های استعمارگران فرانسوی در بین تمامی کشورهای آفریقایی بوده‌است و بیشترین زیان‌های دوران استعمار را تجربه کرده‌است.

سیاست

این کشور دارای رژیم جمهوری است. آفریقای مرکزی در سال ۱۹۶۰ به استقلال رسید و در همان سال نیز به عضویت سازمان ملل متحد در آمد.

جغرافیا

نقشه عوارض‌شناسی جمهوری آفریقای مرکزی.

این کشور در جنوب کشور چاد، جنوب و جنوب غربی کشور سودان، شرق کامرون و شمال دو کشور زئیر (کنگو کینشازا) و کنگو قرار گرفته‌است، این کشور محصور در خشکی بوده، و از هیچ طرف به دریا راه ندارد. آب و هوای گرمسیری داشته و شمال آن را، بیابان فراگرفته‌است و از جنوب نیز به رودخانه بانگوئی محدود است.

مناطق جغرافیایی

نمایی از رود اوبانگی در نزدیکی بانگی (پایتخت)

از آنجا که آفریقای مرکزی کشور نسبتاً وسیع و گسترده‌ای می‌باشد، این کشور را از نظر جغرافیایی و طبیعی به سه منطقه تقسیم می‌کنند:

۱– منطقه شرقی آفریقای مرکزی: شامل ۵ استان

۲– منطقه مرکزی آفریقای مرکزی: شامل ۶ استان به همراه شهر بانگوئی، پایتخت

۳– منطقه غربی آفریقای مرکزی: شامل ۵ استان

توجه داشته باشید که این سه منطقه از تقسیمات اداری یا سیاسی این کشور نمی‌باشند و تنها از نظر جغرافیایی به این سه منطقهٔ طبیعی تقسیم گردیده‌است.

اقتصاد

یکای پول این کشور فرانک جامعه مالی آفریقا موسوم به فرانک سی اف آ می‌باشد.

جنگلهای درخت سارج در جنوب شرقی، الوار صادراتی را تأمین می‌کنند. همچنین درمنطقه جنوب شرقی کشور پوشش گیاهی ساوان به اندازه وفور، به چشم می‌خورد. صادرات این جمهوری شامل: قهوه – کاکائو – الوار – تنباکو – اورانیوم – الماس و مقدار کمی طلا می‌باشد.

این کشور نزدیک به چهار میلیون و چهارصد هزار تن جمعیت دارد که بیشتر آنها از نژاد سیاه هستند و زندگی قبیله‌ای دارند. 8۰٪ مردم این کشورمسیحی، پانزده درصد آنها مسلمان سنی و دیگران آنیمیست هستند. زبان رسمی این کشور نیز فرانسوی است. اما زبان ملی سانگو می‌باشد که در بین مردم بومی رایج‌تر است.کشورافریقای مرکزی.