زمانی گینه بیسائو به عنوان پادشاهی گابو بخشی از امپراتوری مالی بود. بخش‌هایی از این پادشاهی تا زمان استعمار پرتغالی‌هادر قرن ۱۸ باقی‌مانده بود.
پرتغالی‌ها در قرن ۱۷ آغاز به تجارت برده در این کشور کردند. باوجود این که این کشور از نخستین مستعمرات پرتغال بود، بخش‌های داخلی آن تا قرن ۱۹ مورد اکتشاف قرار نگرفت.
این کشور که یکی از مستعمرات پرتغال بود و گینه پرتغال نام داشت، پس از استقلال در ۲۴ سپتامبر ۱۹۷۳ نام پایتخت خود، بیسائورا به نام رسمی خود اضافه کرد تا از اشتباه گرفته شدن با جمهوری گینه جلوگیری کند.
جغرافیا
گینه بیسائو سرزمینی گرم و مرطوب است با مناطق سرسبز و باتلاقی در سمت ساحلی که برای کشت برنج و بادام زمینی اختصاص دارد و سرزمین های به نسبت خشک تر خاوری که برای گله داری و پرورش چهارپایان استفاده می شود. رودهای مهم آن کوروبال ، گبا و کاشئو است. این کشور به نسبت سرزمین همواری به شمار می آید. تنها ناهمواری های این سرزمین کوههای کم ارتفاعی در قسمت شرقی آن است که حداکثر ارتفاع آنها به 262 متر می رسد. نفت ، آهن و بوکسیت مهمترین منابع طبیعی گینه بیسائو است. این کشور همچنین دارای جزایر فراوانی در سمت ساحلی است که مجمع الجزایر بیژاگوس مهمترین آنهاست.
مساحت:
- مساحت کل: ۳۶،۵۴۴ کیلومتر مربع
- مساحت خشکی: ۲۸۰۰۰ کیلومتر مربع
- مساحت آب: ۸۱۷۵ کیلومتر مربع
منابع طبیعی
ماهی، الوار، فسفات‌ها، بوکسیت، ذخایر دست نخورده نفت
اقتصاد
- واحد پول: فرانک سی اف آ=۱۰۰ سانتیم-
- یک فرانک سی اف آ=۱۸ ریال ایران
مردم
- جمعیت کشور: ۱٬۶۴۷٬۰۰۰ نفر
- جمعیت پایتخت(بیسائو): ۳۳۶۰۰۰ نفر
- آفریقا
- آفریقا غربی
- ۲۴۳۰
