در روزهایی که تیم ملی فوتبال کشورمان با کسب نتایج بسیار خوب، خود را در یک قدمی حضور در جام جهانی 2018 روسیه قرار داده و با ارائه کارهای خوب تیمی، فوتبال دوستان پرشمار ایرانی را به عبور از مرحله گروهی این رقابت مهم فوتبالی امیدوارتر از همیشه کرده، در همسایگی کشورمان، تکاپویی در جریان است که به جام جهانی 2022 ارتباط دارد.
این دو موضوع شاید به ظاهر ارتباطی با یکدیگر نداشته باشند، اندک تأملی در میزبانی همسایه جنوبی کشورمان از بزرگترین رویداد فوتبالی و یکی از بزرگ ترین رویدادهای ورزشی جهان و علاقه ایرانیان به این ورزش، کافی است تا برخی حقایق برایمان آشکار شده و برخی پرسش ها، پیش رویمان قرار گیرد.
پرسش هایی از قبیل اینکه آیا میزبانی قطر از جام جهانی فوتبال برای همسایگانِ این کشور کوچک امتیازاتی به همراه نخواهد داشت؟ اگر دارد، این امتیازات چیست و تا چه اندازه برای بهره بردن از آن ها آمادگی داریم و اگر نه، چگونه می شود کاری کرد که ما نیز در این خوان نعمت که قرار است در همسایگی مان پهن شود، بهره مند شویم؟
این پرسش ها زمانی مهم تر می شوند که به یاد می آوریم، در موسم برگزاری چنین مسابقاتی، چه جمعیت بزرگی از گردشگر به محل میزبانی سفر می کنند و برآورد نیازهایشان، نیازمند چه حجمی از تدارکات است. گردشگرانی که برای خوشگذرانی از راه های دور و نزدیک راهی جام جهانی می شوند و برآورده کردن نیازهای مختلفشان از جمله تغذیه ، چه حجمی از تقاضا می آفریند.
تقاضاهایی که با توجه به فقر قطر و همسایگانِ هم مرزش در کشاورزی، باغداری، دامداری و...، نوید پدید آمدن بازاری بسیار بزرگ برای تولیدکنندگان ایرانی را می دهد و علاوه بر این ها، فرصت مناسبی برای جذب گردشگران فراوان برای میهن چهار فصلمان به دست خواهد داد؛ فرصتی استثنایی که شاید دیگر همسایگان قطر آرزو می کردند در موسم برگزاری جام جهانی 2022 در اختیار می داشتند.
به این دورنماهای جذاب، فرصت میزبانی از اردوهای آمادگی تیم های ملی حاضر در جام جهانی را هم می توان افزود که با توجه به تشابه آب و هوای مناطق جنوبی کشورمان با قطر، فرصتی طلایی به شمار می آید. فرصتی طلایی که هرچند در اختیار امارات متحده عربی و بحرین نیز هست و به جهاتی (مانند بهره مندی ایشان از کمپ های مجهز و مدرن)، به نفع ایشان نیز می چربد، نرخ پایین تر خدمات در کشورمان به نسبت این کشورها، مزیت رقابتی خوبی در این خصوص به دست می دهد.
این در حالی است که اگر از هم اکنون دست به کار شده و از فرصت پنج ساله باقی مانده تا رویداد بزرگ قطری ها برنامه ریزی کنیم، خواهیم توانست زیرساخت های مناسبی برای میزبانی از اردوهای تیم هایی که به جام جهانی 2022 راه خواهند یافت فراهم کرده و سهمی در چرخش مالی بزرگ جام جهانی به دست آوریم.
به این صورت که امثال جزیره قشم و کیش را برای میزبانی از اردوهای ورزشی تجهیز کرده و حتی دایره این اقدام را به بوشهر و بندرعباس نیز سرایت دهیم تا اگر تیم های مطرح و مشهور دنیای فوتبال، جای دیگری را برای برگزاری اردوهی آمادگی خود برگزیدند، دست کم میزبانی از اردوهای تیم های درجه دو نصیبمان شده و در کنار فواید مالی، موقعیت برتر گردشگری کشورمان در منطقه به جهانیان معرفی شود.
تدارکی که اگر به میزبانی از تیم های باشگاهی کشورمان در اردوهای پیش فصل و میان فصل نیز منجر شود، باز اتفاق بزرگی رخ داده، چون سالهاست دبی، استانبول و آنتالیا به مقصد اردوهای آمادگی تیم های فوتبال کشورمان تبدیل شده اند و امثال کیش و قشم، بهره ای از پول هایی که در فوتبال هزینه می شوند، نمی برند.
وضعیتی که هرچند به نظر می رسد به سادگی قابل تغییر است، تا این لحظه به اقدام خاصی منجر نشده است. شاید از این روی که مسئولان کشورمان چندان عادت به دوراندیشی ندارند، که اگر غیر از این بود، از هم اکنون تدابیری در دستور کار قرار می دادند که مسافران دوحه 2022 با پروازهای ارزان تر ابتدا راهی کشورمان شده و بعد از تفریح و گردش در کشورمان یا دیدار با ملی پوشانشان در اردوهای تدارکاتی در نقاطی مانند کیش و قشم، به شیوه های مختلف دریایی و هوایی راهی قطر شوند!
منبع: پایگاه تحلیلی دنیای سفر
- اخبار گردشگری
- ۲۸۰۷