پایگاه اینترنتی توسعه گردشگری ایرانگردی و جهانگردی مکانی برای فعالان صنعت گردشگری و اصناف وابسته
خوشبختانه نانِ بعضی از کشورهای دنیا از صنعت گردشگری در می‌آید و اگر راه توریست‌ها بسته شود باید دسته جمعی غسل میت بگیرند و رو به قبله بخوابند. به همین خاطر مجبورند ناز گردشگران را بکشند. اگر کماکان کِرم سفر کردن دارید، ۱۲ کشور کم خرج بهتان معرفی می‌کنیم تا بتوانید با روزی کمتر از ۵۰ دلار در این کشورها، لُردی بگردید و بخورید و تفریح کنید. بخوانید و برای بچه محل‌های‌تان تعریف کنید:
در گزارش جدیدی که توسط سازمان جهانی اقتصاد درباره شاخص رقابت پذیری گردشگری منتشر شده، کشورهایی که در آسیای شرقی هستند از کشوهای آسیای مرکزی و خاورمیانه جلو زده و عملکرد بهتری داشته اند. در ادامه با ما همراه باشید . . .
قدرت پاسپورت اصطلاحی است که برای رتبه‌بندی ازش پاسپورت کشورهای مختلف دنیا به کار می‌رود. اصلی‌ترین ملاک برای رتبه‌بندی قدرت پاسپورت، تعداد کشورهایی است که شهروند یک کشور می‌تواند بدون داشتن ویزا به آنها سفر کند. با تغییر مناسبات سیاسی قدرت پاسپورت کشورهای مختلف تغییر می‌کند و ممکن است افزایش یا کاهش یابد. در اینجا نگاهی به قدرتمندترین پاسپورت‌های دنیا در سال ۲۰۱۶ میلادی خواهیم داشت که توسط موسسه معتبر passport index منتشر شده است.
برای ما ایرانی‌ها کشورهای آسیایی راحت‌تر در دسترس هستند و سفر به آنها تقریبا ارزان‌تر هم خواهد بود. اگر قصد یکگردشگری خارج از کشور را دارید پس این مقاله را با دقت بخوانید تا با 20 جاذبه توریستی برتر در آسیا آشنا شوید.
این معبد را با نام Taktsang هم می‌شناسند. یک معبد مقدس است که در یک پرتگاه با ارتفاع ۳۰۰۰ فوت بالای دره ساخته شده است. افسانه‌ها می‌گویند ۱۳۰۰ سال قدمت دارد. Guru Rinpoche بر روی پشت ببرهای ماده ی پرنده آن را واقعی کرده و بوتانی‌ها در این جا به دین بودا روی آورده‌ند.
این مکان به علت چشم‌انداز و موقعیت بی‌همتایش پربیننده‌ترین مکان است و شما را از خود بی خود می‌کند. داستان پشت این مکان آن را بی‌مانند و ارزشمند می‌کند.
چان کیم: تئوری پرداز و استاد دانشگاه INSEAD
نام به انگلیسی: W. Chan Kim
محل و سال تولد: کره(کره جنوبی فعلی)، 1952
کره جنوبی که با نام رسمی جمهوری کره (به کره‌ای: 대한민국) نیز شناخته می‌شود، کشوری است در بخش جنوبیشبه‌جزیره کره در شرق آسیا. پایتخت آن شهر سئول است.
کره جنوبی با ۹۸۴۸۴ کیلومتر مربع وسعت (صد و سومین کشور جهان) در نیمکره شمالی نیمکره شرقی در شرق قاره آسیا در کنار دریای زرد (در مغرب) ژاپن (در مشرق) و چین شرقی (در جنوب) و در همسایگی کشور کره شمالی در شمال واقع شده‌است. کره جنوبی کشوری نیمه کوهستانی بوده و ارتفاعات آن عمدتاً در نواحی مرکزی و شمال شرقی واقع شده‌اند (از جمله کوهای تیسماک). جلگه‌ها در آن وسعت فراوانی داشته و مهم‌ترین رودهای آن عبارت‌اند از: سومجینوکوم هان پوکهان و ناکتونگ. دارای جزیره‌های فراوانی بوده و جنگلها در آن وسعت زیادی دارند. آب و هوای آن گرم و مرطوب و پرباران است.
کُره شمالی با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق کره، کشوری است در بخش شمالی شبه‌جزیره کره در شرق آسیا. پایتخت و بزرگ‌ترین شهر آن پیونگ‌یانگ است. این کشور از جنوب با کره جنوبی، از شمال با جمهوری خلق چین و در زاویه شمال شرقی مرز کوچکی با روسیه دارد.
جمعیت کره شمالی ۲۴ میلیون نفر و زبان رسمی آن کره‌ای است. واحد پول این کشور وون کره شمالی است. از جمعیت این کشور حدود ۶۴ درصد بی‌دین، ۱۶ درصد پیرو شمن‌باوری کره‌ای، ۱۳ درصد چئوندوی‌باور، و ۴٫۵ درصد بودایی هستند. این کشور یک کشور تک‌حزبی است که توسط حزب کارگران کره اداره می‌گردد و دولت این کشور پیرو ایدئولوژی جوچه (خودکفایی) است. این ایدئولوژی راکیم ایل-سونگ، نخستین رئیس‌جمهور کره شمالی پایه‌ریزی کرد و او پس از مرگش، رئیس‌جمهور ابدی کره شمالی اعلام شد. جوچه در سال ۱۹۷۲ در قانون اساسی جدید کره شمالی، ایدئولوژی رسمی دولتی اعلام شد و هرگونه اشاره‌ای به مارکسیسم-لنینیسم و کمونیسم از قانون اساسی کره شمالی حذف شد. کره شمالی روابط تنش‌آمیزی با برخی کشورهای منطقه خود و با غرب دارد و برنامه‌های موشکی و هسته‌ای کره شمالی مناقشه‌برانگیز بوده‌است.
شبه‌جزیره کره در اواخر سده نوزدهم تا اوایل سده بیستم توسط امپراتوری کره اداره می‌شد. این شبه‌جزیره از سال ۱۹۰۵ به تصرفژاپن درآمده و پنج سال بعد به طور رسمی بخشی از کشور ژاپن شد. با شکست ژاپن در جنگ جهانی دوم قسمت شمالی به تصرف شوروی و قسمت جنوبی به تصرف آمریکا درآمد. به این ترتیب کره شمالی صاحب حکومتی متحد با بلوک شرق شده و کره جنوبی صاحب حکومتی طرفدار غرب شد در حالی که هر دو مدعی حکومت بر کل شبه‌جزیره بودند این اختلاف در سال ۱۹۵۰ بهجنگ کره انجامید که در سال ۱۹۵۲ با پیمان آتش‌بس خاتمه یافت. حکومت کیم ایل سونگ (۱۹۴۸ تا ۱۹۹۴) کشور را به کشوری منزوی تبدیل کرد که این انزوا پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ تشدید شده است.
